محمد قمی: تقدیم به دولت سبز و بنفش!
"عاقبت خاک گل کوزه گران خواهیم شد"
بهر تدبیر حسن، ما نگران خواهیم شد
دولتش کرد با خاک امیدم یک سان!
یا که با حربه ی داس! (۱) نعره زنان خواهیم شد...
بر بگردید! حسن، دسته کلیدش گم شد!
همچنان ما پی نانی نگران خواهیم شد؟!
"سهم من کو؟" شده ورد زبان بعضی
تا دهند پُستی و ما کارگران خواهیم شد؟!
(فتنه
ها در دل این فتنه گران خوابیده است
فتنه ها را خودمان چاره کُنان خواهیم شد!... )
جشن صد روز بگو: ما طی این هفت، هشت سال
خوار گشتیم! ولی، خوار کُنان خواهیم شد!!:
گفت: سرد است تو را؟ گرمیِ جان می خواهی؟!
رُوْ جهنم!! خودمان میخ و سَنان خواهیم شد!!
رو جهنم! به جهنم که خزانه خالیست! :)
ما جهنم ببریم زوری و فان! (۲) خواهیم شد!
منتقد چیست؟ همان تغذیه خوار مزدور!!!
منتقد کیست؟ کجاست؟... راهیِ آن خواهیم شد!!...
...
از همان خنده ی ناجور ظریف دانستم
عاقبت خاک گل کوزه گران خواهیم شد! :)
پی نوشت:
از تمنای وجود یک چنین روحانی،
بهر محمود - مشا مدح کُنان خواهیم شد!
1- درست است که داس از لحاظ وزن نمی خوره ولی می چسبه که!
2-فانی.
